Η Παρέμβαση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου σχετικά με την επικείμενη Μεγάλη Σύνοδο
Με την παρούσα ανάρτηση παραπέμπω στην εκλεκτή ιστοσελίδα Εκκλησιαστική Παρέμβαση της Ι. Μητροπόλεως Ναυπάκτου, και πιο συγκεκριμένα στο κείμενο του Ναυπάκτου Ιεροθέου, το οποίο αναγνώσθηκε στην πρόσφατη σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (Μάϊος 2016) αναφορικά με την μέλλουσα να συγκληθεί Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Πρόκειται για ένα βαρυσήμαντο κείμενο, το οποίο συμπυκνώνει διά βραχέων το εύρος των θεολογικών και εκκλησιαστικών θεμάτων που αφορούν (ή θα έπρεπε να αφορούν) τη Μεγάλη Σύνοδο, και βυθομετρεί με ποιμαντική υπευθυνότητα και άτρωτη πατερική σκευή το βάθος των «μεγίστων» που διακυβεύονται εν προκειμένω.
Σταχυολογώ μόνον μερικά από τα σημεία που θίγονται και προτρέπω σε προσεκτική ανάγνωση του ίδιου του κειμένου: Ο πραγματικός χαρακτήρας της συνόδου (πρόκειται για σύνοδο Προκαθημένων), το κρίσιμο ερώτημα για την επαπειλούμενη παράκαμψη των αγίων Συνόδων επί Μ. Φωτίου (879/80), Γρηγορίου Παλαμά (1351), καθώς και των Συνόδων της τουρκοκρατίας, η «εκκλησιαστική διγλωσσία», που αίφνης μοιάζει να υπονομεύει την εκκλησιολογική αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς και το συναφές ζήτημα της χρήσης του όρου «αδελφές Εκκλησίες» προς δήλωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας και της ρωμαιοκαθολικής, το ζήτημα της λεγομένης θεολογίας του «προσώπου», η οποία σε συγκεκριμένες εκδοχές της αγγίζει τα όρια της κακοδοξίας, το «έγκυρο» ή μη του Βαπτίσματος στις ετερόδοξες χριστιανικές κοινότητες και η αποστολική διαδοχή.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου